Idealny szef

Jak rozpoznać, czy ktoś nadaje się na przywódcę. Czy powinna to być osoba zdecydowana, wymagająca i stanowcza, czy może łagodna, ale charyzmatyczna. Cechy, które w niektórych sytuacjach są przydane, w innych mogą się okazać zupełnie niepożądane. Wybierając odpowiedniego szefa raportowanie MSR coraz częściej odwołuje się do koncepcji przywództwa sytuacyjnego. Idealny szef.

Wyobraźmy sobie, że mamy do…

Wyobraźmy sobie, że mamy do zrealizowania bardzo konkretny projekt w grupie. Należy jak najszybciej przedstawić gotowe wyniki, wskaźnik motywacji w grupie jest bardzo nisko, nikt bowiem nie wierzy, że zadanie uda się zrealizować przed dedlinem. Osoba zarządzająca projektem jest niezwykle wymagająca i krytyczna, przypomina członkom grupy, że muszą jak najszybciej wywiązać się z smar do młotów wyburzeniowych zadania i bez przerwy odrzuca propozycję projektów.

Tymczasem pracownicy potrzebują w tym momencie innego rodzaju motywacji, muszą uwierzyć, że im się uda. Potrzebują szefa, który przypomni im o wszystkich sukcesach, jakie osiągnęli do tej pory jako drużyna. Muszą też widzieć, jak małymi kroczkami zbliżają się do celu. Wymagający szef, który być może w innych sytuacjach motywował ich do pracy, tym razem się nie sprawdza. Dlatego tak ważne jest przywództwo sytuacyjne, czyli dostosowane do danej sytuacji.

Osoba, która rozumie istotę takiego typu zarządzania nie będzie uparcie tkwić w sowim niezmiennym sposobie pracy, lecz elastycznie dostosuje się do potrzeb grupy i wymogów sytuacji. Oczywiście, żeby się do nich dostosować musi je najpierw trafnie rozpoznać. Uważna obserwacja i refleksja nad tym, co dzieje się w grupie to pierwszy krok do idealnego sprawowania przywództwa.